وبلاگ منتظران منجی(عج) نوشت:
امام حسین و واقعه عاشورا در آیینه روایات

" قال رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم: ان لقتل الحسین علیه السلام حرارة فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا."

پیامبراکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: براى شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى‏شود. (جامع احادیث الشیعه، ج 12، ص556)

 

عاشورا، روز غم

قال الرضا علیه السلام:" من کان یوم عاشورا یوم مصیبته و حزنه و بکائه جعل الله عزوجل یوم القیامة یوم فرحه و سروره."

امام رضا علیه السلام فرمود: هر کس که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه‏اش باشد، خداوند روز قیامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى‏دهد. (بحارالانوار،ج 44، ص284)



 

محرم، ماه سوگوارى

قال الرضا علیه السلام:" کان ابى اذا دخل شهر المحرم لا یرى ضاحکا و کانت الکابة تغلب علیه حتى یمضى منه عشرة ایام، فاذا کان الیوم العاشر کان ذلک الیوم یوم مصیبته و حزنه و بکائه... "

امام رضا علیه السلام فرمود: هر گاه ماه محرم فرا مى‏رسید، پدرم (موسى بن‏ جعفر علیهماالسلام) دیگر خندان دیده نمى‏شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى‏یافت تا آن که ده روز از محرم مى‏گذشت، روز دهم محرم که مى‏شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود. (امالى صدوق، ص 111)

 

 

دیده‏هاى خندان

قال رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم:" یا فاطمة! کل عین باکیة یوم القیامة الا عین بکت على مصاب الحسین فانها ضاحکة مستبشرة بنعیم الجنة."

پیامبراکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: فاطمه جان! روز قیامت هر چشمى گریان است، مگر چشمى که در مصیبت و عزاى حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى‏شود. (بحارالانوار،ج 44، ص293)

 

 

 

سالگرد سوگ حسین (ع)

عن الصادق علیه السلام: "نیح على الحسین بن على سنة فى کل یوم و لیلة و ثلاث سنین من الیوم الذى اصیب فیه."

حضرت صادق علیه السلام فرمود: یک سال تمام، هر شب و روز بر حسین بن على علیه السلام نوحه خوانى شد و سه سال، در روز شهادتش سوگوارى برپا گشت. (بحارالانوار،ج 79، ص102)

 

 

 

بودجه عزادارى

قال الصادق علیه السلام: " قال لى ابى: یا جعفر! اوقف لى من منالى کذا و کذا النوادب تندبنى عشر سنین بمنى ایام منى."

امام صادق علیه السلام مى‏فرماید: پدرم امام باقرعلیه السلام به من فرمود: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان کن که به مدت ده سال در «منا» در ایام حج، بر من نوحه خوانى و سوگوارى کنند. (بحارالانوار،ج 46، ص220)

 

 

 

نوحه خوانى سنتى

عن ابى هارون المکفوف قال:"دخلت على ابى عبد الله علیه السلام فقال لى: انشدنى، فأنشدته فقال: لا، کما تنشدون و کما ترثیه عند قبره..."

ابوهارون مکفوف مى‏گوید: خدمت حضرت صادق علیه السلام رسیدم. امام به من فرمود: «برایم شعر بخوان». پس برایش اشعارى خواندم. فرمود: اینطور نه، همان طور که (براى خودتان) شعر خوانى مى‏کنید و همانگونه که نزد قبر حضرت سید الشهدا مرثیه مى‏خوانى. (بحارالانوار،ج 44، ص287)

 

 

 

پاداش شعر گفتن براى حسین علیه السلام

قال الصادق علیه السلام: "ما من احد قال فى الحسین شعرا فبکى و ابکى به الا اوجب الله له الجنة و غفر له."

امام صادق علیه السلام به جعفر بن عفان فرمود: هیچ کس نیست که درباره حسین علیه السلام شعرى بسراید و بگرید و با آن بگریاند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب مى‏کند و او را مى‏آمرزد. (رجال شیخ طوسى، ص289)

 

 

 

سرودن براى اهل بیت علیهم السلام

قال الصادق علیه السلام: "من قال فینا بیت شعر بنى الله له بیتا فى الجنة. "

امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس در راه ما و براى ما یک بیت شعر بسراید، خداوند براى او خانه‏اى در بهشت، بنا مى‏کند. (وسائل الشیعه،ج 10، ص467)

 

 

 

اصحاب مدح و مرثیه

قال الصادق علیه السلام: "الحمد لله الذى جعل فى الناس من یفد الینا و یمدحنا و یرثى لنا. "

امام صادق علیه السلام فرمود: خدا را سپاس که در میان مردم، کسانى را قرار داد که به سوى ما مى‏آیند و بر ما وارد مى‏شوند و ما را مدح و مرثیه مى‏گویند. (وسائل الشیعه،ج 10، ص469)

 

 

 

شعر خوانى در ایام عزا

قال الرضا علیه السلام:" یا دعبل! احب ان تنشدنى شعرا فان هذه الایام حزن کانت علینا اهل البیت علیه السلام."

امام رضا علیه السلام به دعبل (شاعراهل بیت) فرمود: اى دعبل! دوست دارم که برایم شعرى بسرایى و بخوانى، چرا که این روزها (ایام عاشورا) روز اندوه و غمى است که بر ما خاندان رفته است. (جامع احادیث الشیعه، ج 12، ص567)

 

 

 

مرثیه، نصرت اهل بیت علیه السلام

عن الرضا علیه السلام:" یا دعبل! ارث الحسین علیه السلام فانت ناصرنا و مادحنا ما دمت حیا فلا تقصر عن نصرنا ما استطعت."

امام رضا علیه السلام فرمود: اى دعبل! براى حسین بن على علیه السلام مرثیه بگو، تو تا زنده‏اى، یاور و ستایشگر مایى، تا مى‏توانى، از یارى ما کوتاهى مکن. (جامع احادیث الشیعه،ج 12، ص567)

 

 

 

شیعیان همراه و همدل

قال على علیه السلام: "ان الله...اختار لنا شیعة ینصروننا و یفرحون بفرحنا و یحزنون لحزننا."

على علیه السلام فرمود: خداوند براى ما، شیعیان و پیروانى برگزیده است که ما را یارى مى‏کنند، با خوشحالى ما خوشحال مى‏شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى‏گردند. (غررالحکم،ج 1، ص235)

 

 

 

کشته اشک

قال الحسین علیه السلام:" انا قتیل العبرة لا یذکرنى مؤمن الا بکى."

حسین بن على علیه السلام فرمود: من کشته اشکم. هیچ مؤمنى مرا یاد نمى‏کند مگر آن که - به خاطر مصیبتهایم- گریه مى‏کند. (بحارالانوار،ج 44، ص279)

 

 

 

یک قطره اشک

قال الحسین علیه السلام: "من دمعت عیناه فینا قطرة بوأه الله عز و جل الجنة."

حسین بن على علیه السلام فرمود: چشمان هر کس که در مصیبتهاى ما قطره‏اى اشک بریزد، خداوند او را در بهشت جاى مى‏دهد. (احقاق الحق،ج 5، ص523)

 

 

 

بهشت، پاداش عزادارى

قال على بن الحسین السجاد علیه السلام: "ایما مؤمن دمعت عیناه لقتل الحسین و من معه حتى یسیل على خدیه بوأه الله فى الجنة غرفا."

امام سجاد علیه السلام فرمود: هر مؤمنى که چشمانش براى کشته شدن حسین بن على علیه السلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه‏هاى بهشتى جاى مى‏دهد. (ینابیع الموده، ص429)

 

 

 

به یاد فرزندان فاطمه علیها السلام

قال السجاد علیه السلام: "انى لم اذکر مصرع بنى فاطمة الا خنقتنى لذلک عبرة."

امام سجاد علیه السلام فرمود: من هرگز شهادت فرزندان فاطمه علیها السلام را به یاد نیاوردم، مگر آن که به خاطر آن، چشمانم اشکبار گشت. (بحارالانوار،ج 46، ص109)

 

 

 

سوگوارى در خانه‏ ها

قال الباقر علیه السلام: "ثم لیندب الحسین و یبکیه و یأمر من فى داره بالبکاء علیه و یقیم فى داره مصیبته باظهار الجزع علیه و یتلاقون بالبکاء بعضهم بعضا فى البیوت و لیعز بعضهم بعضا بمصاب الحسین علیه السلام."

امام باقرعلیه السلام نسبت به کسانى که در روز عاشورا نمى‏توانند به زیارت آن حضرت بروند، اینگونه دستورعزادارى دادند و فرمودند: برحسین علیه السلام ندبه و عزادارى و گریه کند و به اهل خانه خود دستور دهد که بر او بگریند و در خانه‏اش با اظهار گریه و ناله بر حسین علیه السلام، مراسم عزادارى بر پا کند و یکدیگر را با گریه و تعزیت و تسلیت گویى در سوگ حسین علیه السلام در خانه‏هایشان ملاقات کنند. (کامل الزیارات، ص175)

 

 

اشک على علیه السلام در سوگ شهداى کربلا

قال الباقر علیه السلام: "مر على بکربلا فى اثنین من اصحابه قال: فلما مر بها ترقرقت عیناه للبکاء ثم قال: هذا مناخ رکابهم و هذا ملقى رحالهم و هیهنا تهراق دماؤهم، طوبى لک من تربة علیک تهراق دماء الأحبة."

امام باقر علیه السلام فرمود: امیرالمؤمنین علیه السلام با دو تن از یارانش از «کربلا» گذرکردند، حضرت، هنگام عبور از آنجا، چشمهایش اشک آلود شد، سپس فرمود: اینجا مرکبهایشان بر زمین مى‏خوابد، اینجا محل بارافکندنشان است و اینجا خونهایشان ریخته مى‏شود، خوشا به حال تو اى خاکى که خون دوستان بر روى تو ریخته مى‏شود! (بحارالانوار،ج 44، ص 258)

 

 

اشک، حجاب دوزخ

قال الباقر علیه السلام: "ما من رجل ذکرنا او ذکرنا عنده یخرج من عینیه ماء و لو مثل جناح البعوضة الا بنى الله له بیتا فى الجنة و جعل ذلک الدمع حجابا بینه و بین النار."

امام باقرعلیه السلام پس از شنیدن سروده‏هاى «کمیت» درباره اهل بیت، گریست و سپس فرمود : هیچ کس نیست که ما را یاد کند، یا نزد او از ما یاد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه‏اى‏ اشک آید، مگر آن که خداوند برایش در بهشت، خانه‏اى بنا کند و آن اشک را حجاب میان او و آتش دوزخ قرار دهد. (الغدیر،ج 2، ص202)

 

 

بیست سال گریه

قال الصادق علیه السلام:" بکى على بن الحسین علیه السلام عشرین سنة و ما وضع بین یدیه طعام الا بکى."

امام صادق علیه السلام فرمود: امام زین العابدین علیه السلام بیست ساله (به یاد عاشورا) گریست و هرگز طعامى پیش روى او نمى‏گذاشتند مگر این که گریه مى‏کرد. (بحارالانوار،ج 46، ص 108)

 

 

 

ادب سوگوارى

قال الصادق علیه السلام: "لما مات ابراهیم بن رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم حملت عین رسول الله بالدموع ثم قال النبى صلى الله علیه و آله و سلم: تدمع العین و یحزن القلب و لا نقول ما یسخط الرب و انا بک یا ابراهیم لمحزونون. "

امام صادق علیه السلام فرمود: چون ابراهیم پسر رسول خدا از دنیا رفت، چشم پیامبر پر از اشک شد. سپس پیامبرفرمود: چشم، اشکبار مى‏شود و دل غمگین مى‏گردد، ولى چیزى نمى‏گوییم که خدا را به خشم آورد، و ما در سوگ تو اى ابراهیم اندوهناکیم. (بحارالانوار،ج 22، ص157)

 

 

چشم هاى اشکبار

قال الصادق علیه السلام: "من ذکرنا عنده ففاضت عیناه حرم الله وجهه على النار. "

امام صادق علیه السلام فرمود: نزد هر کس که از ما (و مظلومیت ما) یاد شود و چشمانش پر از اشک گردد، خداوند چهره‏اش را بر آتش دوزخ حرام مى‏کند. (بحارالانوار،ج 44، ص285)

 

 

احیاء خط اهل بیت علیهم السلام

قال الصادق علیه السلام: " تزاوروا و تلاقوا و تذاکروا و احیوا امرنا."

امام صادق علیه السلام فرمود: به زیارت و دیدار یکدیگر بروید، با هم به سخن و مذاکره بنشینید و امر ما را -- کنایه از حکومت و رهبرى- زنده کنید. (بحارالانوار،ج 71، ص352)

 

 

 

مجالس حسینى

قال الصادق علیه السلام للفضیل:"تجلسون و تحدثون؟ فقال: نعم، قال: ان تلک المجالس احبها فأحیوا امرنا، فرحم الله من احیى امرنا."

امام صادق علیه السلام از «فضیل» پرسید: آیا (دور هم) مى‏نشینید و حدیث و سخن مى‏گویید؟ گفت: آرى ‏فرمود: اینگونه مجالس را دوست دارم، پس امر(امامت) ما را زنده بدارید. خداى رحمت کند کسى را که امر و راه ما را احیا کند. (وسائل الشیعه، ج 10، ص392)

 

 

 

اشک هاى ارزشمند

قال الصادق علیه السلام: "..رحم الله دمعتک، اما انک من الذین یعدون من اهل الجزع لنا و الذین یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا، اما انک سترى عند موتک حضور آبائى لک... "

امام صادق علیه السلام به «مسمع» که از سوگواران و گریه کنندگان بر عزاى حسینى بود، فرمود: خداى، اشک تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى که از دلسوختگان ما به شمار مى‏آیند، و از آنانى که با شادى ما شاد مى‏شوند و با اندوه ما غمگین مى‏گردند. آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالین خویش خواهى بود. (وسائل الشیعه،ج 10، ص397)

 

 

دلهاى سوخته

قال الصادق علیه السلام: "اللهم...و ارحم تلک الأعین التى جرت دموعها رحمة لنا و ارحم تلک القلوب التى جزعت و احترقت لنا و ارحم الصرخة التى کانت لنا."

امام صادق علیه السلام بر سجاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بیت، چنین دعا مى‏کرد و مى‏فرمود: خدایا...آن دیدگان را که اشکهایش در راه ترحم وعاطفه بر ما جارى شده و دلهایى را که به خاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله‏هایى را که در راه ما بوده است، مورد رحمت قرار بده. (بحارالانوار،ج 98، ص8)

 

 

گریه بر مظلومیت شیعه

قال الصادق علیه السلام: "من دمعت عینه فینا دمعة لدم سفک لنا او حق لنا نقصناه او عرض انتهک لنا او لأحد من شیعتنا بوأه الله تعالى بها فى الجنة حقبا."

امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس که چشمش در راه ما گریان شود، به خاطر خونى که از ما ریخته شده است، یا حقى که از ما گرفته‏اند، یا آبرویى که از ما یا یکى از شیعیان ما برده وهتک حرمت کرده‏اند، خداى متعال به همین سبب، او را در بهشت جاودان، براى ابد جاى مى‏دهد. (امالى شیخ مفید، ص175)

 

 

ثواب بى حساب

قال الصادق علیه السلام:" لکل شیى‏ء ثواب الا الدمعة فینا. "

امام صادق علیه السلام فرمود: هر چیزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشکى که براى ما ریخته شود - که چیزى با آن برابرى نمى‏کند و مزد بى اندازه دارد-. (جامع احادیث الشیعه،ج 12، ص548)

 

 

کوثر و اشک

قال الصادق علیه السلام: "ما من عین بکت لنا الا نعمت بالنظر الى الکوثر و سقیت منه. "

امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ چشمى نیست که براى ما بگرید، مگر این که برخوردار از نعمت نگاه به «کوثر» مى‏شود و از آن سیرابش مى‏کنند. (جامع احادیث الشیعه، ج 12، ص554)

 

 

گریه آسمان

عن الصادق علیه السلام: "یا زرارة! ان السماء بکت على الحسین اربعین صباحا. "

امام صادق علیه السلام فرمود: اى زراره! آسمان چهل روز، در سوگ حسین بن على علیهما السلام گریه کرد. (جامع احادیث الشیعه،ج 12، ص552)

 

 

گریه و اندوه مطلوب

قال الصادق علیه السلام:"کل الجزع و البکاء مکروه سوى الجزع و البکاء على الحسین علیه السلام. "

امام صادق علیه السلام فرمود: هر نالیدن و گریه‏اى مکروه است، مگر ناله و گریه بر حسین علیه السلام. (بحارالانوار،ج 45، ص313)

 

پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم و گریه بر شهید

قال الصادق علیه السلام: "ان النبى لما جائته وفاة جعفر بن ابى طالب و زید بن حارثة کان اذا دخل بیته کثر بکائه علیهما جدا و یقول: کانا یحدثانى و یؤانسانى فذهبا جمیعا."

امام صادق علیه السلام فرمود: وقتى خبر شهادت جعفر بن ابى طالب و زید بن حارثه به پیامبر خدا رسید، از آن پس هر گاه وارد خانه‏ مى‏شد، بر آن دو شهید به شدت مى‏گریست و مى‏فرمود : آن دو شهید، با من هم سخن و همدم و انیس بودند، و هر دو رفتند! (من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص177)

 

 

نفس هاى تسبیح

قال الصادق علیه السلام:"نفس المهموم لظلمنا تسبیح و همه لنا عبادة و کتمان سرنا جهاد فى سبیل الله.ثم قال ابو عبد الله علیه السلام: یجب ان یکتب هذا الحدیث بالذهب."

امام صادق علیه السلام فرمود: نفس کسى که به خاطر مظلومیت ما اندوهگین شود، تسبیح است و اندوهش براى ما،عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست. سپس امام صادق علیه السلام افزود: این حدیث را باید با طلا نوشت! (امالى شیخ مفید، ص 338)

 

 

فرشتگان سوگوار

قال الصادق علیه السلام: "اربعة الاف ملک عند قبر الحسین علیه السلام شعث غبر یبکونه الى یوم القیامة. "

امام صادق علیه السلام فرمود: چهارهزار فرشته نزد قبر سید الشهدا علیه السلام ژولیده و غبارآلود، تا روز قیامت بر آن حضرت مى‏گریند. (کامل الزیارات، ص 119)

 

 

گریه بر حسین علیه السلام

قال الرضا علیه السلام: "یا ابن شبیب! ان کنت باکیا لشى‏ء فابک للحسین بن على بن ابى طالب علیه السلام فانه ذبح کما یذبح الکبش. "

امام رضا علیه السلام به «ریان بن شبیب» فرمود: اى پسر شبیب! اگر بر چیزى گریه مى‏کنى، بر حسین بن على بن ابى طالب علیه السلام گریه کن، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند. (بحارالانوار،ج 44، ص 286)

 

 

مجالسى به یاد ائمه علیهم السلام

قال الرضا علیه السلام: "من جلس مجلسا یحیى فیه امرنا لم یمت قلبه یوم تموت القلوب. "

امام رضا علیه السلام فرمود: هر کس در مجلسى بنشیند که در آن، امر (و خط و مرام ما) احیا مى‏شود، دلش در روزى که دلها مى‏میرند، نمى‏میرد. (بحارالانوار، ج 44، ص278)

 

 

آثار گریستن بر حسین علیه السلام

قال الرضا علیه السلام: "فعلى مثل الحسین فلیبک الباکون فان البکاء علیه یحط الذنوب العظام. "

امام رضا علیه السلام فرمود: گریه کنندگان باید بر کسى همچون حسین علیه السلام گریه کنند، چرا که گریستن براى او، گناهان بزرگ را فرو مى‏ریزد. ( بحارالانوار، ج 44، ص284)

 

 

اشک و آمرزش گناه

قال الرضا علیه السلام: "یابن شبیب! ان بکیت على الحسین علیه السلام حتى تصیر دموعک على خدیک غفر الله لک کل ذنب اذنبته صغیرا کان او کبیرا قلیلا کان او کثیرا. "

امام رضا علیه السلام فرمود: اى پسر شبیب! اگر بر، حسین علیه السلام آن قدر گریه کنى که اشکهایت بر چهره‏ات جارى شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده‏اى مى‏آمرزد، کوچک باشد یا بزرگ، کم باشد یا زیاد. (امالى صدوق، ص112)

 

 

همدلى با عترت

قال الرضا علیه السلام: "ان سرک ان تکون معنا فى الدرجات العلى من الجنان فاحزن لحزننا و افرح لفرحنا. "

امام رضا علیه السلام به ریان بن شبیب فرمود: اگر تو را خوشحال مى‏کند که در درجات والاى بهشت با ما باشى، پس در اندوه ما غمگین باش و در شادى ما خوشحال باش. (جامع احادیث الشیعه،ج 12، ص549)

 -  حریم پاک

 

عن النبى (ص) قال: ... و هى اطهر بقاع الارض واعظمها حرمة و إنها لمن بطحاء الجنة.

 

پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله در ضمن حدیث بلندى مى‏ فرماید:

 

کربلا پاک ترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعه‏ ها است والحق که کربلا از بساط هاى بهشت است.(1)

2- سرزمین نجات

 

قال رسول الله صلى الله علیه و آله: یقبر ابنى بأرض یقال لها کربلا هى البقعة التى کانت فیها قبة الاسلام نجا الله التى علیها المؤمنین الذین امنوا مع نوح فى الطوفان.

 

پیامبر خدا (ص) فرمود: پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده مى‏شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنان که خدا یاران مومن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد .(2)

 

3- مسلخ عشق‏

 

قال على علیه السلام: هذا... مصارع عشاق شهداء لا یسبقهم من کان قبلهم ولا یلحقهم من کان بعدهم.

 

حضرت على علیه السلام روزى گذرش از کربلا افتاد و فرمود: اینجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان است شهیدانى که نه شهداى گذشته و نه شهداى آینده به پاى آنها نمى‏رسند.(3)

 

 

4- عطر عشق‏

 

قال على علیه السلام: واها لک ایتها التربة لیحشرن منک قوم یدخلون الجنة بغیر حساب. (4)

 

امیرالمومنین علیه السلام خطاب به خاک کربلا فرمود: چه خوشبویى اى خاک! در روز قیامت قومى از تو به پا خیزند که بدون حساب و بى درنگ به بهشت روند.

 

 

5- ستاره سرخ محشر

 

قال على بن الحسین علیه السلام: تزهر أرض کربلا  یوم القیامة کالکوکب الدرى و تنادى انا ارض الله المقدسة الطیبة المبارکة التى تضمنت سیدالشهداء و سید شباب اهل الجنة.(5)

 

امام سجاد علیه السلام فرمود: زمین کربلا  در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدى مى‏درخشد و ندا مى‏دهد که من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است.

 

 

6- کربلا وبیت المقدس‏

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: الغاضریة من تربة بیت المقدس.(6)

امام صادق علیه السلام فرمود: کربلا از خاک بیت المقدس است.

 

 

7-  فرات و کربلا

 

قال ابوعبدالله: ان أرض کربلا و ماء الفرات اول ارض و اول ماء قدس الله تبارک و تعالى...(7)

 

امام صادق علیه السلام فرمود: سرزمین کربلا و آب فرات، اولین زمین و نخستین آبى بودند که خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشید.

 

 

8-  کربلا کعبه انبیاء

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: لیس نبى فى السموات والارض و الا یسألون الله تبارک و تعالى ان یوذن لهم فى زیارة الحسین علیه السلام  ففوج ینزل و فوج یعرج.(8)

 

امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ پیامبرى در آسمانها و زمین نیست مگر این که مى‏خواهند خداوند متعال به آنان رخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شوند، چنین است که گروهى به کربلا فرود آیند و گروهى از آنجا عروج کنند.

 

 

9- کربلا، مطاف فرشتگان‏

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: لیس من ملک فى السموات والارض إلا یسألون الله تبارک و تعالى ان یوذن لهم فى زیارة الحسین علیه السلام  ففوج ینزل و فوج یعرج.(9)

 

امام صادق علیه السلام  فرمود: هیچ فرشته‏اى در آسمانها و زمین نیست مگر این که مى‏خواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شود، چنین است که همواره فوجى از فرشتگان به کربلا فرود آیند و فوجى دیگرعروج کنند و از آنجا اوج گیرند.

 

 

10- راه بهشت‏

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: موضع قبرالحسین علیه السلام  ترعة من ترع الجنة.(10)

 

امام صادق علیه السلام  فرمود: جایگاه قبر امام حسین علیه السلام  درى از درهاى بهشت است.

 

 

11- کربلا حرم امن‏

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: ان الله اتخذ کربلا حرما آمنا مبارکا قبل ان یتخذ مکة حرماً.(11)

 

امام صادق (ع) فرمود: به راستى که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آن که مکه را حرم قرار دهد.( شایان ذکر است منظور از این روایت درعالم بالا می باشد که قبل از مکه، کربلا حرم امن الهی قرار گرفت.)

 

 

 

 

12-  زیارت مداوم‏

 

قال الصادق علیه السلام: زوروا کربلا ولا تقطعوه فان خیر أولاد الانبیاء ضمنته...(12)

 

امام صادق (ع) فرمود: کربلا را زیارت کنید و این کار را ادامه دهید، چرا که کربلا بهترین فرزندان پیامبران را در آغوش خویش گرفته است.

 

 

13- بارگاه مبارک‏

 

قال الصادق علیه السلام: « شاطى‏ء الوادى الایمن» الذى ذکره الله فى القرآن،( قصص/30) هو الفرات و« البقعة المبارکة» هى کربلا. (13)

 

امام صادق (ع) فرمود: آن « ساحل وادى ایمن» که خدا در قرآن یاد کرده فرات است و « بارگاه با برکت» نیز کربلا است.

 

 

14- شوق زیارت‏

 

قال الامام باقرعلیه السلام: لو یعلم الناس ما فى زیارة  قبرالحسین علیه السلام  من الفضل، لماتوا شوقاً.(14)

 

امام باقرعلیه السلام  فرمود: اگر مردم مى‏دانستند که چه فضیلتى در زیارت مرقد امام حسین علیه السلام  است از شوق زیارت مى‏مردند.

 

 

15- حج مقبول و ممتاز

 

قال ابوجعفرعلیه السلام: زیارة قبر رسول الله صلى الله علیه و آله و زیارة قبور الشهداء، و زیارة قبرالحسین بن على علیهما السلام تعدل حجة مبرورة مع رسول الله صلى الله علیه و آله.(15)

 

امام باقر علیه السلام فرمودند: زیارت قبر رسول خدا (ص) و زیارت مزار شهیدان، و زیارت مرقد امام حسین علیه السلام معادل است با حج مقبولى که همراه رسول خدا (ص) بجا آورده شود.

 

 

16-  تولدى تازه‏

 

عن حمران قال: زرت قبرالحسین علیه السلام فلما قدمت جاء نى ابو جعفر محمد بن على علیه السلام ... فقال علیه السلام ابشر یا حمران فمن زار قبور شهداء آل محمد (ص) یرید الله بذلک وصلة نبیه حرج من ذنوبه کیوم ولدته امه.(16)

 

حمران مى‏گوید هنگامى که از سفر زیارت امام حسین (ع) برگشتم، امام باقرعلیه السلام  به دیدارم آمد و فرمود: اى حمران! به تو مژده مى‏دهم که هر کس قبور شهیدان آل محمد (ص) را زیارت کند و مرادش از این کار رضایت خدا و تقرب به پیامبر(ص) باشد، از گناهانش بیرون مى‏آید مانند روزى که مادرش او را زاده است.

 

 

17-  زیارت مظلوم‏

 

عن ابى جعفر و ابى عبدالله علیهماالسلام یقولان: من احب أن یکون مسکنه و مأواه الجنة، فلا یدع زیارة المظلوم.(17)

 

از امام باقر و امام صادق علیهماالسلام  نقل شده که فرمودند: هر کس که مى‏خواهد مسکن و مأوایش بهشت باشد، زیارت مظلوم - امام حسین-  را ترک نکند.

 

 

18- شهادت و زیارت‏

 

قال الامام الصادق علیه السلام: زوروا  قبرالحسین علیه السلام  ولا تجفوه فانه سید شباب أهل الجنة من الخلق و سید شباب الشهداء.(18)

 

امام صادق (ع) فرمود: مرقد امام حسین علیه السلام  را زیارت کنید و با ترک زیارتش به او ستم نورزید، چرا که او سید جوانان بهشت از مردم و سالار جوانان شهید است.

 

 

19-  زیارت، بهترین کار

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: زیارة قبرالحسین بن على علیهماالسلام من أفضل ما یکون من الأعمال.(19)

 

امام صادق (ع) فرمود: زیارت قبر امام حسین علیه السلام از بهترین کارهاست که مى‏تواند انجام یابد.

 

 

20-  سفره‏هاى نور

 

قال الامام الصادق علیه السلام: من سره ان یکون على موائد النور یوم القیامة فلیکن من زوارالحسین بن على علیهماالسلام.(20)

امام صادق (ع) فرمود: هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره‏هاى نور بنشیند باید از زائران امام حسین علیه السلام باشد.

 

 

21-  شرط شرافت‏

 

قال الصادق علیه السلام: من اراد ان یکون فى جوار نبیه و جوارعلى و فاطمه علیهم السلام  فلا  یدع زیارة الحسین علیه السلام. (21)

 

امام صادق (ع) فرمود: کسى که مى‏خواهد در همسایگى پیامبر(ص) و در کنارعلى (ع) و فاطمه (س) باشد زیارت امام حسین (ع) را ترک نکند.

 

 

22- زیارت، فریضه الهى‏

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: لو ان احدکم حج دهره ثم لم یزرالحسین بن على علیهماالسلام  لکان تارکا حقا من حقوق رسول الله (ص) لان حق الحسین فریضة من الله تعالى واجبه على کل مسلم.(22)

 

امام صادق (ع) فرمود: اگر یکى از شما تمام عمرش را احرام حج  ببندد اما امام حسین علیه السلام  را زیارت نکند حقى از حقوق رسول خدا (ص) را ترک کرده است؛ چرا که حق حسین (ع) فریضه الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است.

 

 

23- کربلا کعبه کمال‏

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: من لم یأت قبرالحسین علیه السلام  حتى یموت کان منتقص الایمان منتقص الدین، ان ادخل الجنة کان دون المؤمنین فیها.(23)

 

 

امام صادق (ع) فرمود: هر کس به زیارت قبر امام حسین (ع) نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین تر از مومنان در آنجا خواهد بود.

 

24- از زیارت تا شهادت‏

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: لا تدع زیارة الحسین بن على علیهماالسلام و مُرّ أصحابک بذلک یمدالله فى عمرک و یزید فى رزقک و یحییک‏ الله سعیدا ولا تموت الا شهیدا.(24)

 

امام صادق (ع) فرمود: زیارت امام حسین علیه السلام را ترک نکن و به دوستان و یارانت نیز همین را سفارش کن! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زیاد کند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و نمیرى مگر با شهادت.

 

 

25-  حدیث محبت‏

 

عن ابى عبدالله قال: من اراد الله به الخیر قذف فى قلبه حب الحسین علیه السلام  و زیارته و من اراد الله به السوء قذف فى قلبه بغض الحسین علیه السلام  و بغض زیارته.(25)

 

امام صادق (ع) فرمود: هر کس که خدا خیر خواه او باشد محبت حسین (ع) و زیارتش را در دل او مى‏اندازد و هر کس که خدا بدخواه او باشد کینه و خشم حسین (ع) و خشم زیارتش را در دل او مى‏اندازد.

 

 

26- نشان شیعه بودن‏

 

قال الصادق علیه السلام: من لم یأت قبرالحسین علیه السلام  و هو یزعم انه لنا شیعة حتى یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة.(26)

 

امام صادق علیه السلام فرمود: کسى که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.

 

 

27-  سکوى معراج‏

 

قال الصادق علیه السلام: من اتى قبرالحسین علیه السلام عارفا بحقه کتبه الله عزوجل فى اعلى علیین.(27)

 

امام صادق (ع) فرمود: هر کس که به زیارت قبر حسین علیه السلام  نایل شود و به حق آن حضرت معرفت داشته باشد خداى متعال او را در بلندترین درجه عالى مقامان ثبت مى‏کند.

 

 

28- مکتب معرفت‏

 

قال ابوالحسن موسى بن جعفرعلیه السلام: أدنى ما یثاب به زائر ابى عبدالله علیه السلام  بشط فرات إذا عرف حقه و حرمته و ولایته ان یغفر له ما تقدم من ذنبه و ما تأخز.(28)

 

حضرت امام موسى کاظم علیه السلام فرمود: کمترین ثوابى که به زائر امام حسین علیه السلام  در کرانه فرات داده مى‏شود این است که تمام گناهان  بخشوده مى‏شود. بشرط این که حق و حرمت ولایت آن حضرت را شناخته باشد.

 

 

29- همچون زیارت خدا

 

قال الرضا علیه السلام: من زار قبرالحسین (ع) بشط الفرات کان کمن زار الله.(29)

 

امام رضا علیه السلام  فرمود: کسى که قبر امام حسین علیه السلام  را در کرانه فرات زیارت کند، مثل کسى است که خدا را زیارت کرده است.

 

 

30-  زیارت عاشورا

 

قال الصادق علیه السلام: من زارالحسین علیه السلام  یوم عاشورا وجبت له الجنة.(30)

 

امام صادق (ع) فرمود: هر کس که امام حسین علیه السلام  را در روز عاشورا زیارت کند بهشت بر او واجب مى‏شود.

 

 

31-  بالاتر از روسپیدى

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: من باب عند قبرالحسین علیه السلام  لیلة عاشورا لقى الله یوم القیامة ملطخا بدمه کأنما قتل معه فى عرصة کربلا.(31)

 

امام صادق (ع) فرمود: کسى که شب عاشورا در کنار مرقد امام حسین علیه السلام  سحر کند روز قیامت در حالى به پیشگاه خدا خواهد شتافت که به خونش آغشته باشد، مثل کسى که در میدان کربلا و در کنار امام حسین علیه السلام کشته شده باشد.

 

 

32-  نشانه ‏هاى ایمان‏

 

قال ابو محمدالحسن العسکرى علیه السلام: علامات المؤمن خمس: صلاة الخمسین، و زیارة الاربعین، والتختم فى الیمین، و تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم.(32)

 

امام حسن عسکرى علیه السلام فرمود: نشانه‏هاى مؤمن پنج چیز است: 1 ـ پنجاه رکعت نماز( نماز یومیه و نمازهای نافله)  2 ـ زیارت اربعین 3 ـ انگشتر به دست راست کردن 4 ـ بر خاک سجده کردن 5 ـ بسم الله الرحمن الرحیم را در نماز بلند گفتن.

 

 

33-  رواق منظر یار

 

قال رسول الله (ص): الا و ان الإجابة تحت قبته والشفاء فى تربته، و الائمة علیهم السلام من ولده.(33)

 

پیامبر خدا(ص) فرمود: بدانید که اجابت دعا، زیر گنبد حرم او و شفاء در تربت او، و امامان علیهم السلام از فرزندان اوست.‏

 

 

34-  تربت و تربیت‏

 

قال الصادق علیه السلام: حنکوا اولادکم بتربة الحسین (ع) فإنها امان.(34)

 

امام صادق (ع) فرمود: کام کودکانتان را با تربت حسین (ع) بردارید چرا که خاک کربلا فرزندانتان را بیمه مى‏کند.

 

 

35- بزرگترین دارو

 

قال ابوعبدالله علیه السلام: فى طین قبرالحسین علیه السلام الشفاء من کل داء و هو الدواء الاکبر.(35)

 

امام صادق (ع) فرمود: شفاى هر دردى در تربت قبر حسین علیه السلام است و همان است که بزرگترین داروست.

 

 

36- تربت و هفت حجاب‏

 

قال الصادق علیه السلام: السجود على تربة الحسین علیه السلام یخرق الحجب السبع.(36)

 

امام صادق (ع) فرمود: سجده بر تربت حسین علیه السلام حجابهاى هفتگانه را پاره مى‏کند.

 

 

37- سجده بر تربت عشق‏

 

کان الصادق (ع) لا یسجد الا على تربة الحسین (ع) تذللا لله و إستکانة الیه.(37)

 

رسم حضرت امام صادق (ع) چنین بود که: جز بر تربت حسین (ع) به خاک دیگرى سجده نمى‏کرد و این کار را از سر خشوع و خضوع براى خدا مى‏کرد.

 

 

38-  تسبیح تربت

 

قال الصادق (ع): السجود على طین قبرالحسین (ع) ینور الى الارض السابعة و من کان معه سبحة من طین قبرالحسین (ع) کتب مسبحا و ان لم یسبح بها...(38)

 

امام صادق (ع) فرمود: سجده بر تربت قبر حسین (ع) تا زمین هفتم را نور باران مى‏کند و کسى که تسبیحى از خاک مرقد حسین (ع) را با خود داشته باشد، تسبیح گوى حق محسوب مى‏شود، اگر چه با آن تسبیح هم نگوید.

 

 

39- تربت شفا بخش

 

عن موسى بن جعفرعلیه السلام قال: ولا تأخذوا من تربتى شیئا لتبرکوا به فأن کل تربة لنا محرمة الا تربة جدى الحسین بن على علیهماالسلام فأن الله عزوجل جعلها شفاء لشیعتنا و أولیائنا.(39)

 

حضرت امام کاظم (ع) در ضمن حدیثى که از رحلت خویش خبر مى‏داد فرمود: چیزى از خاک قبر من برندارید تا به آن تبرک جویید؛ چرا که خوردن هر خاکى جز تربت جدم حسین (ع) بر ما حرام است، خداى متعال تنها تربت کربلا را براى شیعیان و دوستان ما شفا قرار داده است.

 

 

40-  یکى از چهار نیاز

 

قال الامام موسى الکاظم (ع): لا تستغنى شیعتنا عن أربع: خمرة یصلى علیها و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر أبى عبدالله علیه السلام... (40)

 

حضرت امام موسى بن جعفر علیهماالسلام فرمود: پیروان ما از چهار چیز بى‏نیاز نیستند:

 

1 ـ سجاده‏اى که بر روى آن نماز خوانده شود.

 

 2 ـ انگشترى که در انگشت باشد.

 

3 ـ مسواکى که با آن دندانها را مسواک کنند.

 

4 ـ تسبیحى از خاک مرقد امام حسین (ع) .

 

 

 

پی نوشت ها:

 

1- بحارالانوار، ج 98، ص 115/  کامل الزیارات، ص 264.

 

2- کامل الزیارات، ص269، باب 88، ح 8 .

 

3- تهذیب، ج 6، ص73 / بحارالانوار، ج 98، ص 116.

 

4- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 4، ص 169.

 

5- ادب الطف، ج 1، ص 236، به نقل از کامل الزیارات، ص 268.

 

6- کامل الزیارات، ص 269، باب 88، ح7 .

 

7- بحارالانوار، ج 98، ص 109/ کامل الزیارات، ص 269 .

 

8- مستدرک الوسائل، ج 10، ص 244 به نقل از کامل الزیارات، ص 111.

 

9- مستدرک الوسائل، ج 10، ص 244 به نقل از کامل الزیارات، ص 111.

 

10- کامل الزیارات، ص 271، باب 89، ح 1.

 

11- کامل الزیارات، ص 267/ بحارالانوار، ج 98، ص 110.

 

12- کامل الزیارات، ص 269.

 

13- بحارالانوار، ج 57، ص 203؛ به نقل از تهذیب. ‏

 

14- ثواب الاعمال، ص 319؛ به نقل از کامل الزیارات.

 

15- مستدرک الوسائل، ج 1 ص 266/ کامل الزیارات، ص 156.

 

16- امالى شیخ طوسى، ج 2، ص 28، چاپ نجف/ بحارالانوار، ج 98، ص 20.

 

17- مستدرک الوسائل، ج 10، ص 253.

 

18- مستدرک الوسائل ج 10، ص 256 / کامل الزیارات ، ص 109.

 

19- مستدرک الوسائل، ج 10، ص 311.

 

20- وسائل الشیعه، ج 10، ص 330/ بحارالانوار، ج 98، ص 72.

 

21- وسائل الشیعه، ج 10، ص 331، ح 39.

 

22- وسائل الشیعه، ج 10، ص 333.

 

23- وسائل الشیعه، ج 10، ص 335.

 

24- وسائل الشیعه، ج10، ص335.

 

25- وسائل الشیعه، ج 10، ص 388/ بحارالانوار، ج 98، ص 76 .

 

26- کامل الزیارات، ص 193/ بحارالانوار، ج 98، ص 4.

 

27- من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص581.

 

28- مستدرک الوسائل، ج 10، ص 236، به نقل از کامل الزیارات، ص 138.

 

29- مستدرک الوسائل، ج 10، ص250؛ به نقل از کامل الزیارات.‏

 

30- اقبال الاعمال، ص 568.

 

31- وسائل الشیعه، ج 10، ص 372.

 

32- وسائل الشیعه، ج 10، ص 373 / التهذیب، ج 6، ص 52 .

 

33- مستدرک الوسائل، ج 10، ص 335.

 

34- وسائل الشیعه، ج 10، ص 410.

 

35- کامل الزیارات، ص 275 / وسائل الشیعه، ج 10، ص 410.

 

36- مصباح التمهجد، ص 511/  بحارالانوار، ج 98، ص 135.

 

37- وسائل الشیعه، ج 3، ص 608.

 

38- من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 268/ وسائل الشیعه، ج 3 ص 608.

 

39- جامع الاحادیث الشیعه، ج 12، ص 533.

 

40- تهذیب الاحکام، ج 6، ص 75.

 

ضرت سیّدالشهدا ـ علیه‏السّلام ـ با اختیار خود آن همه مصایب و شهادت و اسارت اهل و عیال خود را تحمّل نمود؛ زیرا پیوسته و حتّى در روز عاشورا بر آن حضرت عرضه مى‏شد که یا نصر و پیروزى را انتخاب کنند، و یا لقاءاللّه‏ و معاهده و پیمانى را که با خدا بسته است، ولى ایشان با اختیار خود آن مقامات عالیه را انتخاب کردند.(1) خدا مى‏داند که آن‏ها چه مى‏دیدند!

حضرت قاسم ـ علیه‏السّلام ـ راجع به مرگ مى‏گوید: «اَحْلى مِنَ الْعَسَلِ.»(2) شیرین‏تر از عسل است.

 

آیا این تعبیر شوخى است؟! ما نمى‏توانیم درجات و مقامات آن‏ها را تعقّل و درک کنیم که چه خبر بوده و چه درک مى‏کردند و چه مى‏دیدند، همین قدر نقل شده که امام حسین ـ علیه‏السّلام ـ مقامات اخروى آن‏ها را به آنان نشان داد. این که نقل شده عابس در روز عاشورا در میدان جنگ در برابر دشمن لخت شد و زره را از تن درآورد،(3) یک کار عادى و آسان نبود، خواست به دشمن بفهماند که ما از روى عقیده و مرام، راه شهادت را اختیار و انتخاب کرده‏ایم، نه از روى ناچارى و اجبار و تهدید و اکراه و یا به جهت شرم و حیا، بلکه این مرام ما است، و شجاعانه و عاشقانه و داوطلبانه مى‏جنگیم و کشته مى‏شویم و باکى از شهادت نداریم، و طرف مقابل عمر سعد بیچاره و دربند و اسیر ملک «رى» است.(4) حضرت ابوالفضل ـ علیه‏السّلام ـ نیز با آن فداکارى‏هایش مى‏خواست به آنان بفهماند که محبّت خدا و محبت دوستان خدا چیز دیگرى است که تحمّل هرگونه دشوارى و ناگوارى و سختى در راه رسیدن به آن، سهل و آسان و شیرین است.

 

1. ر.ک: بحارالانوار، ج 45، ص 12؛ دلائل الامامة، ص 71؛ لهوف، ص 101.

2. کلمات الامام الحسین ـ علیه‏السّلام ـ ، ص 402، به نقل از قاسم بن حسن ـ علیهماالسّلام ـ .

3. بحارالانوار، ج 45، ص 29: «أَلْقى دِرْعَهُ وَ مِغْفَرَه»؛ (کلاه‏خود و زره خویش را به کنار انداخت).

4. ر.ک: بحارالانوار، ج 44، ص 305 و 385؛ ج 45، ص 9؛ کشف الغمّة، ج 2، ص 47؛ مثیر الاحزان، ص 50.

برگرفته از سایت آیت الله بهجت