باید که تو را حضرت منان بنویسد
در حد قلم نیست که قرآن بنویسد
هر دست گدایی که به سوی تو دراز است
مفهوم قنوتی است که در بین نماز است
سمت حرم توست دلم باز روانه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
ایوان دلم خاک، طلایی بده مولا
قدری به من خسته بهایی بده مولا
آن چیست که در حج و طواف است، نشانه است
مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه است
تکفیر نما عقربه ی قبله نما را
چون اوست که سمت تو نشان داده خدا را
احمد به خدا غیر علی یار نمی خواست
پیغمبر ما همسفر غار نمی خواست
برای خواندن ادامه شعر به ادامه مطلب بروید...
